In de oktober editie van Shell Venster over duurzaamheid een interview met Luigi Prins van de Cobrapsen Groep.
Hoe duurzaamheid een belangrijke rol speelt bij de het behouden en ontwikkelen van industieel erfgoed en de manier waarop dit is verweven in de werkwijze van Cobraspen.

LUIGI PRINS
Oprichter en eigenaar van vastgoedbedrijf Cobraspen Luigi Prins richt zich op het behouden van historisch en industrieel erfgoed. Hij zoekt daarbij voortdurend naar de balans tussen behoud en vooruitgang. Duurzaamheid speelt daarbij een grote rol.

U restaureert historische panden. Gaat dat samen met duurzaamheid? 

“Door te renoveren behoeden wij een gebouw voor sloop. We passen een gebouw aan aan de eisen van vandaag, met een blik op de toekomst. In die zin is het eigenlijk altijd duurzaam wat we doen, want onze panden staan er over vierhonderd jaar nog.”

Is nieuw bouwen niet veel goedkoper dan renoveren?
“Mensen denken ten onrechte dat restaureren altijd duur is. Het kostenplaatje is gewoon anders. Wij gebruiken altijd de bestaande structuren, zoals de betonnen suikersilo’s in Halfweg. De oude suikerfabriek op het terrein is herontwikkeld tot evenementenlocatie,
de twee betonnen silo’s zelf zijn kantoren geworden. Het zijn echte eyecatchers, indrukwekkende panden met een eigen verhaal. Dat krijg je niet snel als je nieuw bouwt.”

Het lijkt ingewikkeld om zo’n oud pand op een verantwoorde manier op te knappen?

“Dat hangt ervan af. Het is soms een kwestie van een jas erom heen doen, zoals bij ons gebouw met serviced apartments in Amstelveen. We zijn momenteel bezig daar een isolerende schil omheen te zetten die zonne-energie oppakt en teruggeeft. Met een koude- warmteopslag eronder. Zo kunnen we al het gas uit het gebouw halen.”

Maar dubbel glas bijvoorbeeld, kan dat in zo’n monumentaal pand?

“Dubbel glas lukt niet altijd, maar dan lossen we het op een andere manier op, vaak met Van Ruysdael- glas, dat is enkel glas maar wel speciaal isolerend. Bij herontwikkeling gebeurt vaak veel aan de binnenkant. Zo zijn in het pand in Elswout in Overveen – ontworpen als een Italiaans paleis – van binnen de nieuwste technieken verwerkt, wat bijzonder is omdat wij de eerste eigenaar zijn die het helemaal heeft afgebouwd. Dat was door omstandigheden in 135 jaar nog niet gebeurd. Ook het monumentale Moco-museum, tussen het Van Gogh Museum en het Rijksmuseum, is van binnen nieuw. Alle oorspronkelijke ornamenten zijn
bewaard gebleven of teruggeplaatst. Zo’n pand is veel waardevoller dan je ooit nieuw kan bouwen.”

Vroeger ging renoveren vooral over hergebruik. Speelt dat nog steeds een rol?

“Hergebruik is altijd ons doel, maar wel op een slimme manier. Soms kunnen we dingen elders gebruiken. Zoals de ramen uit een oud kantoorgebouw – dat in Bloemendaal omgebouwd is in woningen – die nu in het Beachhouse Hotel in Zandvoort zitten. Als je weet wat het kost om die prachtige toogramen te laten maken, dan ben je blij als je er 45 hebt liggen. Maar het moet wel vanzelfsprekend zijn, het mag nooit kitsch worden.”

Lees de oktober editie van Shell Venster over duurzaamheid en energietransistie.

TEKST: FREUKE DIEPENBROCK BEELD: JIRI BÜLLER